از قضا سرکنگبین صفرا فزود…روغن بادام خشکی مینمود!
به نظر من این بیت، بیشترین نمودش در علوم تجربی هست!
یکی از چالش های طب، مخصوصا طب پرندگان، عدم پاسخ به درمان هست، که به دلایل مختلفی اتفاق می افته… مراجعه دیرهنگام و پیشرفت بیماری( رفتار مخفی کردن بیماری، عدم توجه دقیق روزانه به پرنده، حالا بذار شاید خودش خوب شد! و…) عفونت مضاعف و چند عاملی ویروسی، باکتریایی، قارچی، انگلی و… مقاومت آنتی بیوتیکی(متاسفانه نسبتا شایع در برخی باکتری ها) عدم وجود داروی اختصاصی تقریبا هیچ کدام از بیماری های ویروسی درمان قطعی و اختصاصی ندارند.
سیستم ایمنی ضعیف(مخصوصا در موارد ضعف تغذیه و جیره ضعیف، بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی مثل ایدز پرندگان و عدم وجود ایمنی ناشی از واکسیناسیون در موارد لازم) حساسیت انفرادی به داروها(مثل داروی داکسی سایکلین در برخی ماکائو ها و…) تشخیص اشتباه (به هر دلیلی اعم از تاریخچه ناقص، اطلاعات ناقص، عدم امکان استفاده از پاراکلینیک و…)
پس عدم پاسخ به درمان، دلایل مختلفی داره و نمیشه همیشه مراجعه دیرهنگام صاحب پرنده، یا تلاش ناکافی دامپزشک، یا … رو علت اون دونست.
هر فردی در جایگاه خودش باید حداکثر تلاشش رو انجام بده، صاحب پرنده باید هر روز حواسش به پرنده باشه، اطلاعاتش رو هر روز افزایش بده، چکاپ های دوره ای رو جدی بگیره؛ و دامپزشک هم باید اطلاعات بالا داشته باشه، در مواقع لزوم از پاراکلینیک کمک بگیره و سعی کنه بهترین تجویز رو داشته باشه.
با احترام
دکتر بهروزی نسب – دامپزشک
دیدگاهتان را بنویسید