درگیری ماده با نر

سلام خدمت شما دوستان عزیز من یک جفت مرغ عشق دارم که همون اول مادم جفتش مرد براش یک جفت خریدم جفت قبلیش تخم نزاشته بود داشتن تخم میزاشتن که نرم فرار کرد نتونستم بگیرنش حالا برا مادم یه نر ابی گرفتم مادمم زرد حالا همون اول که اوردمشون خیلی با هم خوب بودن دعوا نمیکردند بعضس اوقات نر پاشو رو ماده میزاشت در این حد بود ولی بنظرم دلیل دعوا نکردن شون مستیشون بوده که مادهی من خیلی مست بود خوب من رفتم شهرستان برگشتم دیدم نر و ماده با هم دعوا میکنند حالا الان که باز بهشون میرسم خیلی یهتر شدن ولی بنظرم خوب ننیشن کامل شما چه راهی پیشنهاد میکنید تا نر و مادم باهم دوباره دوست شن

با سلام خدمت شما دوست عزیز آقای اشرفی

خدمت شما عرض کنم که از نشونه های آمادگی پرنده ها برای جفتگیری میشه از تغییر رنگ قسمت بالایی بینی و شروع آراستن و تغذیه مرغ عشق ها ، ضربات مکرر به منقار طرف مقابل، لمس کردن منقار، رقص پرنده ، آواز خواندن و باد کردن پر (مخصوصاً توسط پرنده نر ) برای تحت تأثیر قرار دادن جفت باشه .
در ضمن مرغ عشق ماده اکثر در لانه هست و مواد اضافی را از لانه خارج می کنه ، بعد از فراهم شدن شرایط مناسب شما می توانید شاهد شروع جفت شدن مرغ عشق ها و علائم جفت شدن و جفتگیری باشید .
در مورد مناسب بودن شرایط خدمتون عرض کنم که :
باید حتما غذای کافی در اختیار اونها قرار بدید و لانه اونها رو برای تخمگذاری آماده کنید، که لانه میتونه از چوب یا پلاستیک باشه که خودتون هم میتونید اون رو بسازید ، البته بصورت استاندارد و با دقت و با در نظر گرفتن موارد خاص که به پرنده و جوجه اسیب نزنه ، مثلا عدم استفاده از میخ و چسبهای شیمیایی خطرناک و ... .
دمای محیط اونهارو باید بین ۲۲ الی ۲۶ درجه ثابت نگه دارید.
محیط اونها باید ساکت و بدون سر و صدا باشه .
( مثلا : بدور از صدای سگ و گربه یا صداهای که پرنده رو شوکه یا بترسونه باشه )
ضمنا وسایل بازی، آینه، زنگ، کف دریا و چند میله درون قفس رو فراموش نکنید.
بهتره که زمان نوردهی رو بیشتر کنید و حداقل زمان نور دهی به ۱۷ الی ۱۸ ساعت برسونید .
میتونید با قرار دادن چندین شاخه در قفس ، محیط مناسبتری رو برای اونها فراهم کنید .
در ضمن خدمتون عرض کنم که مرغ عشق نر و ماده هر دو منفذ مشترک دارن که بعنوان منفذ دستگاه گوارشی، ادراری و تولید مثلی استفاده میشه، به این معنی که مدفوع، ادرار، تخم و اسپرم همه از یک جا خارج میشه.
این منفذ در زیر پرهای دم مرغ عشق وجود داره که ، اگرچه از لحاظ ظاهری ، منافذ تولید مثل نر و ماده پرنده عملکردهای مختلف تولید مثلی دارند، اسپرم یا تخم تولید می کنند اما از بیرون بسیار شبیه به هم هستند.

با شروع مراحل تولید مثل و آمادگی برای جفتگیری مرغ عشق ، رفتار پرنده تغییر میکنه و طوری میشه که منافذ اونها شروع به ورم و بیرون زدگی میکنه و مقداری از بدنشان بیرون میزنه که این حالت نشانه داشتن شرایط تولید مثلیه و در این مدت اسپرم ها در منافذ تولید مثل مرغ عشق های نر جمع میشن و بمحض فراهم شدن شرایط تولید مثلی در دو مرغ عشق نر و ماده ، رفتار مرغ عشق نر طوری میشه که تلاش می کنه ماده رو به خودش جلب کنه و از طریق انجام هنرهای نمایشی اظهار محبت کنه که اغلب شامل : رقص در پرنده، ضربه زدن به سر ، ضربات آهسته ، نوک تو نوک شدن ، جفت رو تحریک به جفت شدن کنه.

پرنده نر دایم به پرنده ماده اظهار علاقه میکنه و با نوکش ضربات آهسته ای رو به منقار ماده برای جلب کردن اون می زنه.
سرانجام پرنده ماده با اظهار آمادگی ، بال های خود را کمی بالا می بره تا به پرنده نر نشون بده که تلاش های اظهار علاقه اون موفقیت آمیز بوده.

وقتی پرنده ماده تصمیم به پذیرش نر میگیره، به سمت نر فرود میاد تا منفذ تولید مثل خود را از طریق بالا بردن پرها و دم و بلند کردن بال هاش نمایش بده , در حقیقت به این رفتار مرغ عشق نشانه هایی هستن که ماده جفت گیری با نر را قبول کرده.
بعد از این مراحل مرغ عشق نر روی مرغ عشق ماده می خوابه و بخش عقبی نر از یک طرف به طرف دیگه به لرزش در می آید در نتیجه منافذ های دو پرنده بر روی هم در قرار میگیرن .
رفتار مرغ عشق ها برای افزایش احتمال لقاح موفقیت آمیز در این دوره به این صورته که پرندها چندین بار این عمل رو در طول روز انجام میدن تا زمانی که ماده به سمت لانه خود حرکت و شروع به تولید تخم کنه.

اما اگر جفتگیری صورت نگرفت ، دلایل مختلفی می توانه داشته باشه که از جمله مهم ترین اون میشه به موارد زیر اشاره کرد:

پرندها خیلی جوان یا خیلی پیر توانایی برقراری یک رابطه موفق را ندارن .
در صورتی که به مدت چند روز باهم سر و کله بزنند، به سادگی با هم جور نمی شوند.
برخی از مرغ عشق های نر به دلیل هورمون های سرکوب شده توانایی جفت گیری ندارن.
اگر یکی از پرنده ها بیمار باشه ، عمل جفت گیری ناموفق میشه .
ضمنا وجود اختلال ژنتیکی یا فلج پرنده ها هم میتونه در عدم موفقیت جفت گیری تاثیر داشته باشه .
قسمتی از منافذ خروجی پرنده ها ، توسط پر پوشیده شده باشه و در نهایت تماس اعضا تولید مثلی با هم به صورت کامل انجام نمیشه .
مرغ عشق های زیر ۶ ماه اکثراً بلوغ کامل نرسیدن و حتی گاهی پرنده تا ۱۰ – ۱۲ ماهگی هنوز آمادگی جفتگیری ندارن .
حداقل سنی که بیشتر پرورش دهندها توصیه می کنن حداقل ده تا ۱۲ ماهگی هست ضمنأ پرنده ماده بعد از حدود ۴ سال و نر بعد از ۶ سالگی نابارور میشن .
البته بعضی از داروها میتونن باعث ناباروری موقت یا دائمی پرنده بشه ، که بهتره در این زمینه با پزشک متخصص مشورت کنید .
البته در بعضی از مواقع عدم باروری مرغ عشق ها می تونه موقتی باشه و بعد از مدتی برطرف بشه و یا ممکنه به صورت همیشگی باشه، در هر صورت بهتره قبل از کاری عوامل رو پیدا کنید یا برای شناسایی مشکل به پزشک مربوطه مراجعه کنید .

ضمنا یکی از مهمترین عامل در جفتگیری مرغ عشق لانه سازی هست ، البته گاهی رفتار مرغ عشق ها، در زمینه لانه سازی هیجانی و وسواسی میشه ، ماده جعبه لانه رو با دقت بررسی میکنه و در صورتی که لانه باب میلش نباشه و یا آماده نباشه از جفتگیری امتناع میکنه تا با سلیقه خودش لونه رو آماده کنه ، که گاهی با خراش دادن و کندن قسمتی از لانه یا قرار دادن مقداری از پرهای خودش و ... لونه رو برای تخمگذاری آماده و سپس به جفتگیری رضایت میده ، البته اگر تنها مشکل باقی مونده فقط لونه باشه ، البته اگر پرنده ماده ای که با افزایش هورمون آماده جفتگیری شده باشه ، در صورتی که اجازه پرواز آزادانه در اتاق داشته باشه، ممکنه شروع به جستجوی در بیرون از قفس کنه ، که اکثرا فضای پشت کتاب های قفسه کتاب یا پشت پرده های نازک یا تور مانند، جزء مکان هایی هست که برای اون جذابیت زیادی داره و این رفتار گاهی میتونه با حمله های شدید همراه باشه درصورت برخورد باین مشکل بهتره شما مدتی پرنده رو در قفس زندانی کنید و اونو بیزون نیارید، این کار فکر لانه سازی در خارج از قفس را از ذهنش خارج میکنه و اکثرا به همون لونه داخل قفس رضایت میده .
در ضمن با تغییر رژیم غذایی اون به غذاهایی با پروتئین زیاد میتونید تمایل پرنده رو به لانه و آماده کردن لونه متمایل کنید .

با تشکر از همراهی شما دوستان، اگر مطلب مورد قبولتون بود سپاسگزار میشم با ارسال نظراتتون و دیدگاهاتون مارو برای اصلاح کاستی هامون یاری و دلگرمتر کنید .

با سپاس فراوان از پردونه و دوستان همراه

با سلام خدمت شما دوست عزیز آقای اشرفی

خدمت شما عرض کنم که از نشونه های آمادگی پرنده ها برای جفتگیری میشه از تغییر رنگ قسمت بالایی بینی و شروع آراستن و تغذیه مرغ عشق ها ، ضربات مکرر به منقار طرف مقابل، لمس کردن منقار، رقص پرنده ، آواز خواندن و باد کردن پر (مخصوصاً توسط پرنده نر ) برای تحت تأثیر قرار دادن جفت باشه .
در ضمن مرغ عشق ماده اکثر در لانه هست و مواد اضافی را از لانه خارج می کنه ، بعد از فراهم شدن شرایط مناسب شما می توانید شاهد شروع جفت شدن مرغ عشق ها و علائم جفت شدن و جفتگیری باشید .
در مورد مناسب بودن شرایط خدمتون عرض کنم که :
باید حتما غذای کافی در اختیار اونها قرار بدید و لانه اونها رو برای تخمگذاری آماده کنید، که لانه میتونه از چوب یا پلاستیک باشه که خودتون هم میتونید اون رو بسازید ، البته بصورت استاندارد و با دقت و با در نظر گرفتن موارد خاص که به پرنده و جوجه اسیب نزنه ، مثلا عدم استفاده از میخ و چسبهای شیمیایی خطرناک و ... .
دمای محیط اونهارو باید بین ۲۲ الی ۲۶ درجه ثابت نگه دارید.
محیط اونها باید ساکت و بدون سر و صدا باشه .
( مثلا : بدور از صدای سگ و گربه یا صداهای که پرنده رو شوکه یا بترسونه باشه )
ضمنا وسایل بازی، آینه، زنگ، کف دریا و چند میله درون قفس رو فراموش نکنید.
بهتره که زمان نوردهی رو بیشتر کنید و حداقل زمان نور دهی به ۱۷ الی ۱۸ ساعت برسونید .
میتونید با قرار دادن چندین شاخه در قفس ، محیط مناسبتری رو برای اونها فراهم کنید .
در ضمن خدمتون عرض کنم که مرغ عشق نر و ماده هر دو منفذ مشترک دارن که بعنوان منفذ دستگاه گوارشی، ادراری و تولید مثلی استفاده میشه، به این معنی که مدفوع، ادرار، تخم و اسپرم همه از یک جا خارج میشه.
این منفذ در زیر پرهای دم مرغ عشق وجود داره که ، اگرچه از لحاظ ظاهری ، منافذ تولید مثل نر و ماده پرنده عملکردهای مختلف تولید مثلی دارند، اسپرم یا تخم تولید می کنند اما از بیرون بسیار شبیه به هم هستند.

با شروع مراحل تولید مثل و آمادگی برای جفتگیری مرغ عشق ، رفتار پرنده تغییر میکنه و طوری میشه که منافذ اونها شروع به ورم و بیرون زدگی میکنه و مقداری از بدنشان بیرون میزنه که این حالت نشانه داشتن شرایط تولید مثلیه و در این مدت اسپرم ها در منافذ تولید مثل مرغ عشق های نر جمع میشن و بمحض فراهم شدن شرایط تولید مثلی در دو مرغ عشق نر و ماده ، رفتار مرغ عشق نر طوری میشه که تلاش می کنه ماده رو به خودش جلب کنه و از طریق انجام هنرهای نمایشی اظهار محبت کنه که اغلب شامل : رقص در پرنده، ضربه زدن به سر ، ضربات آهسته ، نوک تو نوک شدن ، جفت رو تحریک به جفت شدن کنه.

پرنده نر دایم به پرنده ماده اظهار علاقه میکنه و با نوکش ضربات آهسته ای رو به منقار ماده برای جلب کردن اون می زنه.
سرانجام پرنده ماده با اظهار آمادگی ، بال های خود را کمی بالا می بره تا به پرنده نر نشون بده که تلاش های اظهار علاقه اون موفقیت آمیز بوده.

وقتی پرنده ماده تصمیم به پذیرش نر میگیره، به سمت نر فرود میاد تا منفذ تولید مثل خود را از طریق بالا بردن پرها و دم و بلند کردن بال هاش نمایش بده , در حقیقت به این رفتار مرغ عشق نشانه هایی هستن که ماده جفت گیری با نر را قبول کرده.
بعد از این مراحل مرغ عشق نر روی مرغ عشق ماده می خوابه و بخش عقبی نر از یک طرف به طرف دیگه به لرزش در می آید در نتیجه منافذ های دو پرنده بر روی هم در قرار میگیرن .
رفتار مرغ عشق ها برای افزایش احتمال لقاح موفقیت آمیز در این دوره به این صورته که پرندها چندین بار این عمل رو در طول روز انجام میدن تا زمانی که ماده به سمت لانه خود حرکت و شروع به تولید تخم کنه.

اما اگر جفتگیری صورت نگرفت ، دلایل مختلفی می توانه داشته باشه که از جمله مهم ترین اون میشه به موارد زیر اشاره کرد:

پرندها خیلی جوان یا خیلی پیر توانایی برقراری یک رابطه موفق را ندارن .
در صورتی که به مدت چند روز باهم سر و کله بزنند، به سادگی با هم جور نمی شوند.
برخی از مرغ عشق های نر به دلیل هورمون های سرکوب شده توانایی جفت گیری ندارن.
اگر یکی از پرنده ها بیمار باشه ، عمل جفت گیری ناموفق میشه .
ضمنا وجود اختلال ژنتیکی یا فلج پرنده ها هم میتونه در عدم موفقیت جفت گیری تاثیر داشته باشه .
قسمتی از منافذ خروجی پرنده ها ، توسط پر پوشیده شده باشه و در نهایت تماس اعضا تولید مثلی با هم به صورت کامل انجام نمیشه .
مرغ عشق های زیر ۶ ماه اکثراً بلوغ کامل نرسیدن و حتی گاهی پرنده تا ۱۰ – ۱۲ ماهگی هنوز آمادگی جفتگیری ندارن .
حداقل سنی که بیشتر پرورش دهندها توصیه می کنن حداقل ده تا ۱۲ ماهگی هست ضمنأ پرنده ماده بعد از حدود ۴ سال و نر بعد از ۶ سالگی نابارور میشن .
البته بعضی از داروها میتونن باعث ناباروری موقت یا دائمی پرنده بشه ، که بهتره در این زمینه با پزشک متخصص مشورت کنید .
البته در بعضی از مواقع عدم باروری مرغ عشق ها می تونه موقتی باشه و بعد از مدتی برطرف بشه و یا ممکنه به صورت همیشگی باشه، در هر صورت بهتره قبل از کاری عوامل رو پیدا کنید یا برای شناسایی مشکل به پزشک مربوطه مراجعه کنید .

ضمنا یکی از مهمترین عامل در جفتگیری مرغ عشق لانه سازی هست ، البته گاهی رفتار مرغ عشق ها، در زمینه لانه سازی هیجانی و وسواسی میشه ، ماده جعبه لانه رو با دقت بررسی میکنه و در صورتی که لانه باب میلش نباشه و یا آماده نباشه از جفتگیری امتناع میکنه تا با سلیقه خودش لونه رو آماده کنه ، که گاهی با خراش دادن و کندن قسمتی از لانه یا قرار دادن مقداری از پرهای خودش و ... لونه رو برای تخمگذاری آماده و سپس به جفتگیری رضایت میده ، البته اگر تنها مشکل باقی مونده فقط لونه باشه ، البته اگر پرنده ماده ای که با افزایش هورمون آماده جفتگیری شده باشه ، در صورتی که اجازه پرواز آزادانه در اتاق داشته باشه، ممکنه شروع به جستجوی در بیرون از قفس کنه ، که اکثرا فضای پشت کتاب های قفسه کتاب یا پشت پرده های نازک یا تور مانند، جزء مکان هایی هست که برای اون جذابیت زیادی داره و این رفتار گاهی میتونه با حمله های شدید همراه باشه درصورت برخورد باین مشکل بهتره شما مدتی پرنده رو در قفس زندانی کنید و اونو بیزون نیارید، این کار فکر لانه سازی در خارج از قفس را از ذهنش خارج میکنه و اکثرا به همون لونه داخل قفس رضایت میده .
در ضمن با تغییر رژیم غذایی اون به غذاهایی با پروتئین زیاد میتونید تمایل پرنده رو به لانه و آماده کردن لونه متمایل کنید .

با تشکر از همراهی شما دوستان، اگر مطلب مورد قبولتون بود سپاسگزار میشم با ارسال نظراتتون و دیدگاهاتون مارو برای اصلاح کاستی هامون یاری و دلگرمتر کنید .

با سپاس فراوان از پردونه و دوستان همراه